JACOPO DA PONTORMO (1494-1557)

Michelangelo’nun sanatından esinlenerek ve çevre çizgilerine ağırlık vererek aydınlık bir resim üslubu ortaya koymuştur. Siluetleri vurgulamayı seven sanatçı maniyerist üslupla çalışmıştır. Pontormo’nun huzursuz ve değişken karakteri, onu yeni deneylere itmiştir. Zaman zaman Dürer’in baskı resimlerinden de etkilenen ressam, hafif ve soğuk tonlar içeren bir renk yelpazesi içinde dolambaçlı biçimler ortaya koymuştur. 1545 yılından sonra S.Lorenzo kilisesinin apsisini süslemiştir. Burada on yıl boyunca şaşırtıcı ve grift, anıtsal bir etki taşımayan ve hiçbir başarı kazanmayacak düzenlemeler üzerinde çalışmıştır.

“Çarmıhtan İndiriliş” resmi önemlidir. Burada yapısalcı bir anlayışla dairesel bir hareket, kompozisyona egemendir. Renk tercihleri de natüralist bir eğilim göstermez ve böylece soyut resmin renk tercihlerine doğru gider. Maniyerist sanat ve onu uygulayan sanatçılar, ilerici ve o denli de etkili bir Rönesans karşıtlığını kullanmışlardır. Pontormo da bundan yararlanmıştır.

Seda Karatepe