Her şeyde kusur arama çabası "hastalıklı kişilik" ifadesidir. Kendine güvenmeyen, dolayısı ile başkalarına da güven(e)meyen, kendine saygısı olmayan, bu yüzden başkalarına saygı göster(e)meyen, kendisiyle barışık olmadığı için başkaları ile geçinemeyen hastalardır bunlar. Sofra hazırlayıp buyur ediyorsun, "havyar niye yok?" diyor. Kitap hediye ediyorsun, "bunun ciltlisini bulamadın mı?" diyor. Arabana alıp gideceği yere bırakıyorsun, "ne rahatsız bu koltuklar" diyor. Sinemaya gidelim diyorsun filim beğenmiyor. Berberden geliyorsun, "bu nasıl traş?" diyor. “Köye gittik 100 fidan diktik” diyorsun, "niye 200 dikmediniz?" diyor. "İşsizlik azalmış" diyorsun, "gelecek ay artar" diyor. "Bir arkadaş robotik sistemler üretiyor" diyorsun, "onun bir şey üreteceği yok" diyor. "Şu hizmet parasız veriliyor" diyorsun üste para istiyor. Evine davet ediyorsun, "başka ev bulamadınız mı?" diyor. Kurbanlık alıyorsun boynuzunu beğenmiyor. Düğüne gidiyor gelinliğe lâf ediyor, iftara gidiyor ezana söyleniyor...

 

Diyeceksiniz ki "yahu böyle psikopatlar var mı gerçekten?" Size bir dakikada en az on tane isim sayarım. Dikkatli bakın çevrenize, tahmin edemeyeceğiniz kadar çoklar. İnsanın enerjisini tüketen, canını sıkan, moralini bozan, üretmeyen, sevmeyen, psiko-terör militanlarıdır bunlar. Bunlara rastlarsanız hemen yolunuzu değiştirin, muhatap olmayın, tartışmayın, düzeltmeye çalışmayın, kendi yolunuza gidin ve kendi işinize bakın. "Allah'ın kalbini mühürlediği kişiyi siz mi imana getireceksiniz?"